Emotionele intelligentie is het vermogen optimale resultaten te bereiken in de relatie met anderen en jezelf.
Claude Steiner was een van de eerste mensen die vanwege een persoonlijke ervaring het verband tussen Transactionele Analyse en emotionele vaardigheid beschreef.
In 1979 hanteerde hij de term: Emotionele vaardigheid. In 1990 werd door de psychologen John Mayer en Peter Salovey de term Emotionele Intelligentie gebruikt.
Door de bestseller van Daniel Goleman in 1995 werd dit concept echt bekend bij het grote publiek.
Wat voorbeeldige leerkrachten, leiders of regeerders groot maakt, is het vermogen om hun intellect, technische vaardigheden en emoties i.h.b. empathie
te verweven met elkaar. Het ontwikkelen van sociale en emotionele vaardigheden, zelfbewustzijn, coachen van studenten, het bouwen van sterke relaties
met mensen m.n kinderen, zijn cruciale factoren voor effectief onderwijzen.
Daniel Goleman zei het als volgt:
"……………….Je bewust zijn van je gevoelens en in staat zijn ermee om te gaan zonder dat je erdoor overspoeld raakt;
jezelf kunnen motiveren om het werk gedaan te krijgen; creatief zijn en het beste uit jezelf halen; sensitief zijn voor wat anderen voelen en zo effectief kunnen omgaan in relaties."
De hoofdbestanddelen van Emotionele intelligentie zijn:
zelfbewustzijn
zelfregulatie
sociaal bewustzijn
sociale vaardigheden
Het op de juiste wijze kunnen integreren van deze bestanddelen, vergroot de emotionele en sociale competentie.
|